Υπάρχει η νίκη. Υπάρχει η νίκη με ανατροπή. Υπάρχει η νίκη με ανατροπή επί του πρωταθλητή. Και υπάρχει και το 2-1 της ΑΕΚ επί του Άρη.
Μια νίκη με ανατροπή επί του πρωταθλητή, του οποίου τις επιθετικές αρετές οι Λαρνακείς κατάφεραν σχεδόν να εκμηδενίσουν. Ο Ραν Μπεν Σιμόν είχε κάθε λόγο να δηλώνει υπερήφανος για τους παίκτες του.
Με μόλις μια ήττα στις τελευταίες εννέα αγωνιστικές (4-4-1), με έξι ανέπαφες εστίες στις περασμένες οκτώ, με απόσταση έξι βαθμών από τη δεύτερη θέση, οι «κιτρινοπράσινοι (νομιμοποιούνται να) βροντοφωνάζουν ότι επέστρεψαν σε ρόλο πρωταγωνιστή και διεκδικητή.
Σχεδόν ένα μήνα πίσω, μετά το εντός έδρας 0-3 από τον ΑΠΟΕΛ, αυτό δεν φάνταζε ούτε αυτονόητο ούτε εφικτό. Στη συνείδηση των περισσοτέρων οι «κιτρινοπράσινοι» ήταν ξεγραμμένοι, η Νο1 υποψηφιότητα από το Top6 της περασμένης περιόδου για να μείνουν εκτός πλέι οφ.
Χρειαζόταν ένα ηλεκτροσόκ και αποφασίστηκε πως αυτό έπρεπε να είναι η πρόωρη αποδέσμευση του Χοσέ Λουίς Όλτρα. Ήταν μια άκρως ριψοκίνδυνη ζαριά, δεδομένου πως η ΑΕΚ είχε πίσω της δύο ντέρμπι και ενώπιόν της άλλα τέσσερα.
Ότι τα έβγαλε σχεδόν το απόλυτο της συγκομιδής (10 από τους 12 βαθμούς), λέει πολλά. Ότι η απόδοση της ομάδας σε αυτά τα παιχνίδια δεν ώθησε κανένα να… νοσταλγήσει τον Ισπανό τεχνικό, τα λέει όλα.
