- «Ευγνώμων για την ευκαιρία να διεκδικήσω ξανά το στέμμα της Euroleague»
- «Καυστικός» Ντέμης: «Φοβισμένη η ΑΕΚ, φοβισμένος ο Αλμέιδα»
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για τα δυο τελευταία παιχνίδια ΑΕΚ - Ολυμπιακού: «Ποτέ δεν κάνω πλάκα όταν ο άλλος είναι στεναχωρημένος. Γιατί το να κερδίσεις ή να χάσεις ένα παιχνίδι συμβαίνει. Συχνά διαμορφώνονται τα παιχνίδια από κάποια πράγματα που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Και το παιχνίδι που πήγε 6-0, εξακολουθώ να πιστεύω πως το παιχνίδι θα μπορούσε να κυλήσει διαφορετικά. Πάντα πιστεύω οι συγκυρίες παίζουν ρόλο, ακόμα και σε παιχνίδια που είναι καταιγιστική η μια ομάδα. Αλλά μετά δεν έκανε πλάκα σε κανέναν φίλο μου, γιατί καταλαβαίνω πως είναι όταν στεναχωριέσαι. Eπίσης δεν μου αρέσει να… κράζουν τους προπονητές. Πάντα είμαι υπέρ του προπονητή».
Για το πόσο εμπνέεις τους αθλητές του: «Η χημεία των ανθρώπων είναι πολύ σημαντική. Προσπαθείς να βρεις παίκτες που θα δεχτούν τον τρόπο παιχνιδιού που παίζει η ομάδα. Ένα αλτρουιστικό τρόπο που δεν έχουν τόσο σημασία τα νούμερα στους παίκτες, αλλά το πόσο εξυπηρετούν την ομάδα και το παιχνίδι. Αυτό για να το φτιάξεις πρέπει να βρεις τουλάχιστον 3-4 παίκτες οι οποίοι θα είναι ευχαριστημένοι με αυτό τον ρόλο και γύρω από αυτούς θα χτίσεις την φιλοσοφία. Πρέπει να βρεις 2-3 αλτρουιστές παίκτες που μετράει το πως λειτουργούν ακόμα και στα αποδυτήρια».
Για το αν ασχολείται με τους παίκτες του προσωπικά: «Παλαιότερα όχι τόσο. Έχω μια διαφορετική ηλικία από αυτούς, διαφορετικό τρόπο σκέψης. Έχουμε παίκτες που είναι από την Αμερική, από την Βουλγαρία ή από την Σερβία, ο καθένας έχει μεγαλώσει με ένα διαφορετικό τρόπο. Έχουμε ένα πολύ καλό front office στον Ολυμπιακό που μαθαίνει τα πάντα για τους παίκτες ακόμα και σε επίπεδο φιλίας. Συχνά ακούω κριτική γιατί δεν βάζω ένα παίκτη, γιατί δεν τον στηρίζω, ωστόσο κάποιοι δεν ξέρουν ότι μπορεί να έχει χωρίσει με την γυναίκα του ή ότι δεν βλέπει το παιδί του. Όταν έρχεται στην προπόνηση είναι χάλια. Στην δική μας ομάδα είναι ένα ολιγομελές τμήμα που ελέγχει αυτά τα πράγματα, αλλά είναι έμπειρο και έμπιστο, μπορεί να βοηθήσει τους παίκτες και να το μεταφέρει σε μένα. Τα ατομικά μίτινγκ τα κάνουμε όλο και περισσότερο. Είναι φαινόμενο της εποχής».
Για το προπονητικό team και τι δουλειά κάνει ο καθένας: «Το team είναι πολυμελές. Στο προπονητικό team είμαστε 5. Εγώ και 4 βοηθοί μου. Αυτοί έχουν διαφορετικό ρόλο ο καθένας. Μια από τις βασικές αιτίες που απέτυχα στην Μπαρτσελόνα είναι γιατί δεν με άφησαν να φέρω το staff μου. Πήρα μόνο έναν Έλληνα. Οι προπονητές που μου έδωσαν στην Μπαρτσελόνα ήταν ένας Κροάτης και ένας Καταλανός, αλλά δεν γνώριζαν το τρόπο που παίζω και το... πουλί πέταξε. Κάποιος μπορεί να πει ότι είσαι καλός προπονητής όσο καλοί είναι οι βοηθοί σου. Καθένας κάνει κάτι διαφορετικό. Και εγώ είμαι υπέρ αυτού. Θέλω να λένε την γνώμη τους ακόμα και για το τι κάνει ο γιατρός της ομάδας. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, έχουμε πολύ καλό staff».
Για το αν έχει αφήσει να περάσει κάποια άποψη των συνεργατών του: «Συνήθως παίρνω εγώ την ευθύνη. Ο γυμναστής μου λέει ποιον παίκτη να βγάλω γιατί είναι κουρασμένος, έχει κάνει μετρήσεις στο αίμα του και το ακούω. Αλλά είναι θέμα ενστίκτου και εμπειρίας».
Για τον πόσο αυστηρός είναι για τους κανόνες της ομάδας: «Είμαι αυστηρός όσον αφορά κανόνες που έχουμε στο αγωνιστικό κομμάτι. Δεν είμαι αυστηρός σε άλλα θέματα. Θέλω οι παίκτες μου να είναι ταλαντούχοι, εμπιστεύομαι τους point guard τι θέλουν να παίξουν, εγώ απλώς τοποθετώ τους παίκτες. Σίγουρα όμως βάζω κάποιες αρχές στο παιχνίδι».
Για το πόσο μοναχικό είναι να είσαι προπονητής: «Όντως έχει μεγάλη μοναξιά. Ένα παιχνίδι μπάσκετ σημαίνει ότι έχει προπόνηση την ημέρα του αγώνα το πρωί, έχει meeting συνεντεύξεις, χιλιάδες κόσμο. Όταν όμως γυρίζεις σπίτι έχει φοβερή μοναξιά. Έχουμε μεγάλη φθορά εμείς οι προπονητές».
Για το τι τον θυμώνει περισσότερο: «Θυμώνουμε πολύ την ώρα του αγώνα. Έχω ένα χαρακτηριστικό να ξεχνάω την επόμενη μέρα τον θυμό μου. Με θυμώνει πολύ το υπέρ-εγώ, με θυμώνει όταν κάποιος βάζει την ομάδα κάτω από το εγώ του γιατί θέλει να κάνει νούμερα. Και στο ποδόσφαιρο υπάρχει αυτό. Μου αρέσουν οι ταλαντούχοι παίκτες, αλλά είναι διαφορετικό το να παίρνεις παραπάνω σουτ από το να μην σέβεσαι την ομάδα».
Για το τι τον ηρεμεί και την εικόνα που βγάζει στο παρκέ: «Καταρχάς μένουμε μέχρι αργά στο γήπεδο. Ειδικά αν χάναμε το παιχνίδι, κλαίμε τον πεθαμένο. Έτσι είναι. Είναι δύσκολο να πας σπίτι του και να μην συζητήσεις με τους συνεργάτες σου. Εγώ γυρίζω σπίτι και βλέπω ΝΒΑ. Την άλλη μέρα κάνω μια βόλτα με τον σκύλο μου. Δεν μου αρέσει καθόλου η εικόνα μου μέσα στο γήπεδο. Έχω κάποιες τεχνικές για να το μειώνω. Όταν με βλέπετε σε ένταση έχω πρόβλημα με την ομάδα μου, όχι με τον αντίπαλο. Αλλά όταν βλέπω τελείως λάθος προσέγγιση τότε θυμώνω με την ομάδα. Είναι επιλογή το να θυμώνω. Όταν ήμουν στην Ολύμπια Λάρισας ήμουν πολύ ήρεμος, αλλά όταν γύρναγα σπίτι είχα πίεση. Σκέφτηκα το να εξωτερικεύεις τα συναισθήματα σου είναι κακό για την εικόνα σου, αλλά καλό για την υγεία σου».
Για την εικόνα που δείχνει στους συμπαίκτες του όταν έχει ένταση: «Τους περισσότερο τους ενοχλεί και δικαίως. Αν είσαι επικριτικός και επιθετικός προς ένα παίκτη και το βλέπει ο κόσμος, σίγουρα δεν νιώθει καλά. Το σέβομαι και είναι λάθος μου. Στο ΝΒΑ πχ δεν μπορείς να υψώσεις το τόνο της φωνής σου στον σταρ της ομάδας. Θεωρώ την ώρα την ένταση ότι κάποιος παίκτης μου μπορεί να ακούσει από μένα οτιδήποτε και να ακούσω και εγώ οτιδήποτε χωρίς να παρεξηγηθώ. Κάποιοι παίκτες με τις κινήσεις του με προκαλούν να τους... φωνάξω, όπως ο Λαρεντζάκης, ο οποίος με τον τρόπο του θέλει να προκαλέσει την προσοχή του προπονητή».
Για τον πανηγυρισμό του στον τελικό του Conference: «Έχω γίνει μισητός σε κάποια γήπεδα, επειδή πανηγύρισα για το γκολ του Ολυμπιακού στον τελικό».
Πηγή: sdna.gr
