Από τους κορυφαίους τερματοφύλακες του ποδοσφαίρου μας στη δεκαετία του ΄80 ήταν ο Φάνος Στυλιανού που έφυγε νωρίς από τη ζωή.
Υπερασπίστηκε τα δίκτυα της Ανόρθωσης για μια δωδεκαετία (1967-1979) και η προσφορά του ήταν μεγάλη. Το ταλέντο του εντόπισαν ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο παλιός άσος της ομάδας Πάμπος Χαραλάμπους στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου και το 1965 τον ενέγραψαν στην Ανόρθωση.
Αγωνίστηκε δύο χρόνια στην εφηβική και τον προώθησε στην πρώτη ομάδα ο Γιουγκοσλάβος προπονητής Τζ. Σιμονόφσκι που επιχειρούσε ανανέωση.
Δεσπόζουσα μορφή ο Φάνος τη δεκαετία του ΄70. Τερματοφύλακας με προσωπικότητα, εξαιρετικά αντανακλαστικά, καλή αντίληψη της φάσης και αποτελεσματικός στις εξόδους του, ενέπνεε απόλυτη εμπιστοσύνη. Έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στο φίλαθλο κόσμο για το ταλέντο και τον εξαίρετο χαρακτήρα και την άψογη συμπεριφορά του εντός και εκτός γηπέδων.
Το 1971 πανηγύρισε τον πρώτο από τους δύο τίτλους στην καριέρα του, την κατάκτηση του κυπέλλου μέσα στο ΓΣΕ με αντίπαλο την Ομόνοια. Ο Φάνος Στυλιανού ήταν μέλος της ομάδας που στα πρώτα δύσκολα χρόνια του εκτοπισμού κράτησαν όρθια την Ανόρθωση. Το 1975 κατέκτησε το δεύτερο κύπελλο με την «Κυρία» κερδίζοντας την Ένωση στο ΓΣΠ.
Την περίοδο 1978-79 δημιούργησε ρεκόρ ανέπαφης εστίας ένα γεγονός που απασχόλησε κόμη και ξένα ΜΜΕ. Διατήρησε απαραβίαστη την εστία του για 1106 λεπτά (από τις 3 Δεκ. 1978 έως τις 4 Μαρτίου 1979).
Το 1979 αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην Ομόνοια Αραδίππου και μετά, για 5 χρόνια στον Πεζοπορικό (1981-86), όπου τερμάτισε την καριέρα του στα 38 του και ακολούθησε την προπονητική. Από το 1973 μέχρι το 1979 ο Φάνος υπήρξε στέλεχος της Εθνικής Κύπρου καταγράφοντας 11 συμμετοχές.
