Ένα ποδοσφαιρικό ταλέντο στη δεκαετία του ’70 που χάθηκε λόγω τραυματισμού ήταν ο Ηλίας Σπυρίδωνος της Ανόρθωσης. Ο παίκτης υποβλήθηκε σε εγχείρηση μηνίσκου και δεν μπορούσε πλέον να παίξει σε ψηλό επίπεδο, αφού η ιατρική την εποχή εκείνη ήταν πολύ πίσω σε σχέση με το σήμερα και δεν ήταν ο μόνος παίκτης που σταμάτησε πρόωρα το ποδόσφαιρο λόγω τραυματισμού. Ο Σπυρίδωνος ήταν μόλις 23 ετών και όμως πρόλαβε να παίξει πέντε αγωνιστικές περιόδους στην Ανόρθωση, αφού μπήκε από τα 17 του χρόνια στην ομάδα μια και ήταν ένα ξεχωριστό ταλέντο.
Άριστη τεχνική κατάρτιση, ωραία ντρίπλα και δυνατό σουτ, διορατικότητα και ασταμάτητο πάθος ήταν στοιχεία που τον χαρακτήριζαν ως αριστερό επιθετικό και κάποτε στη μεσαία γραμμή.
Πήγε στην Ανόρθωση το 1970 παίζοντας αρχικά στα τσικό και αργότερα στην εφηβική ομάδα, με προπονητές τους Αντώνη Καρά και Δημήτρη Ζάγκυλο, αντίστοιχα, οι οποίοι εντόπισαν τα προσόντα του και τον προώθησαν στην πρώτη ομάδα. Μαζί του στην εφηβική ομάδα ήταν τότε και οι Σωτ. Γεωργίου, Τουμάζου, Παμπόρης, Σαββίδης, Τόπακας, Ζάρνας, Παττίχης, Νικόλας που επίσης έπαιξε στην πρώτη ομάδα.
Ο Ηλ. Σπυρίδωνος έπαιξε στην Ανόρθωση από το 1975-76 μέχρι το 1979-80 όταν και τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα η πολλά υποσχόμενη καριέρα του να σταματήσει τόσο νωρίς. Κατέγραψε 72 συμμετοχές και πέτυχε 13 τέρματα. Η πιο καλή σεζόν για τον Σπυρίδωνος ήταν το 1977-78 όπου έπαιξε 26 παιχνίδια και πέτυχε 9 τέρματα.
Συμπαίκτες του όταν ξεκίνησε στην πρώτη ομάδα ήταν οι: Θάνος, Αρτέμης, Τουμάζος, Στέφανος, Τάρταρος, Φοίβος, Νικόλας, Θεοχαρίδης, Αντωνάκης, Φώτος, Σολέας, Αχιλλέας, Κωνσταντίνου, Τόπακας, Μάντης ενώ αργότερα ήταν και οι Κεφάλας, Σπετσιώτης, Σοφ. Αντώρκας, Π. Χαραλάμπους, Κοβής, Β. Στυλιανού, Σ. Γεωργίου, Στ. Αντώρκας, Κ. Φώτη, Μ. Θεοφίλου, Τσούκκας.
