Ο Γιόρδι Κρόιφ με τον Τον Κάανεν την έβγαλαν από την αφάνεια στην Ευρώπη. Ο Τσάβι Ρόκα με τους Τόμας Κρίστιανσεν και Ιμανόλ Ιδιακέθ τη μετέτρεψαν σε διεκδικήτρια τίτλων. Εδώ και λίγες μέρες η ΑΕΚ βρίσκεται στην αναζήτηση του διδύμου που θα την οδηγήσει -βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα- στην επόμενη υπέρβαση.
Η νίκη επί της Πάφου διατηρεί τον Ηλία Χαραλάμπους στον πάγκο και προσπορίζει στους Λαρνακείς (πολύτιμο) χρόνο στην αναζήτηση του διαδόχου του Άντερ Μουρίγιο. Η διοίκηση Άντρου Καραπατάκη επωμίζεται το βάρος της εξεύρεσης νέου τεχνικού διευθυντή, ο οποίος με τη σειρά του θα κληθεί να προσλάβει τον κατάλληλο προπονητή.
Και οι δύο επιλογές είναι μείζονος σημασίας, αφού η νέα αθλητική ηγεσία θα πρέπει ακολούθως να κινηθεί για την κάλυψη των πιο βασικών ελλειμμάτων της ομάδας στην τρέχουσα περίοδο. Το πρώτο αφορά την απουσία ηγετικών προσωπικοτήτων, το δεύτερο εναλλακτικών σχεδίων δράσης και ανάπτυξης.
Ο νέος τεχνικός διευθυντής θα πρέπει να εντοπίσει παίκτες που εκτός από ποιότητα θα έχουν και τη δυνατότητα να καθοδηγήσουν (ιδίως στα δύσκολα) τους συμπαίκτες τους, ο καινούργιος προπονητής θα πρέπει να φέρει την τακτική ευελιξία, της οποίας η απουσία καθιστά τους «κιτρινοπράσινους» μια προβλέψιμη ομάδα.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ιμανόλ Ιδιακέθ ήταν αυτός που ουσιαστικά καθιέρωσε το σχήμα με τους τρεις στόπερ, ωστόσο στην τρέχουσα περίοδο η αδυναμία περαιτέρω εξέλιξης ή απαγκίστρωσης από αυτό του κόστισε εν τέλει τη θέση του.
