Ένδεκα διαδοχικά παιχνίδια -ανεξαρτήτως έδρας και διοργάνωσης- άνευ ήττας (9-2-0) και έξι συναπτά «διπλά» πιστοποιούν ότι ο Άρης… εμπνέεται από την Ανόρθωση.
- Σπιλέβσκι: «Ήταν μια νίκη που ήταν δίκαιη και την αξίζαμε»
- Στιγμιότυπα: Έτσι ήρθε η τριάρα του Άρη επί της Ανόρθωσης
Το αποψινό 3-0 στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» είναι πιο ευρύ και κολακευτικό απ’ ό,τι η απόδοση της «ελαφράς ταξιαρχίας» θα δικαιολογούσε, η σημασία του ωστόσο αποτιμάται σε… χρυσάφι.
Μετά τη νίκη της ΑΕΚ επί της ΕΝΠ (4-1) και το «ψαλίδισμα» της απόστασής τους από τη δεύτερη θέση στον πόντο, ο λεμεσιανός σύλλογος αισθανόταν την πίεση: η υποχρέωση να παίξει άμυνα (απέναντι στους διώκτες του) ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη να μη χάσει επαφή με την πρωτοπόρο Πάφο.
Η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι αποδείχθηκε αρκούντως ανθεκτική. Έφτασε στο ζητούμενο κρατώντας την Ανόρθωση μακριά από αυτό, πάνω στο οποίο είχε «χτίσει» το αήττητο σερί έξι αγωνιστικών: το σκοράρισμα.
Ο Άρης εμφανίστηκε καλά διαβασμένος και επέτρεψε ελάχιστα στην αντίπαλό του. Αυτή ήταν η βάση της επιτυχίας του. Η γκολάρα του Μποάκι άνοιξε το δρόμο για τη νίκη, αλλά προφανώς δεν μπαίνει κάθε εβδομάδα.
Ο δρόμος για την επίτευξη του στόχου περνά μέσα από όσα εμφάνισε η «ελαφρά ταξιαρχία» κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο: την καλή κυκλοφορία της μπάλας, την αποφυγή ρίσκων, την ψυχραιμία, την αποφασιστικότητα και την αποτελεσματικότητα.
Αυτά πρέπει να τη χαρακτηρίζουν ακόμη κι όταν δεν είναι μπροστά στο σκορ. Και, κυρίως, όταν ευρίσκεται να κυνηγά ανατροπές.
Ο Σπιλέβσκι σίγουρα κατέγραψε με ικανοποίηση ότι για πρώτη φορά μετά από τρεις αγωνιστικές η ομάδα του δεν δέχτηκε πρώτη γκολ και κράτησε το μηδέν.
Αυτό (πρέπει να) είναι το ζητούμενο και στα διαδοχικά εντός έδρας ντέρμπι με ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ. Με δύο νίκες σε αυτά ο Άρης «κλειδώνει» τη δεύτερη θέση στην α’ φάση. Αυτός είναι ο ελάχιστος στόχος. Ο πιο μεγάλος είναι να οδηγηθεί στα πλέι οφ σε απόσταση βολής από την κορυφή.
