Και στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» η Ανόρθωση πιστοποίησε πως είναι ένα πολύ καλά δουλεμένο, σαφώς βελτιωμένο σε σύγκριση με την περασμένη σεζόν, σύνολο, έτοιμο και «διψασμένο» να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η πρώτη θέση μετά από έξι αγωνιστικές στο νέο πρωτάθλημα ενδεχομένως να ξαφνιάζει πολλούς, ακόμη και εντός του συλλόγου από την Αμμόχωστο, δεν είναι όμως μια αναίτια ή παρά φύσει εξέλιξη των πραγμάτων.
Ακόμη και με τις συγκυρίες υπέρ της, η «Κυρία» ήταν απολαυστική στο μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου κόντρα στην ΑΕΛ. Άριστα προετοιμασμένη, με εξαιρετική τακτική, πίεση, όταν και όπου έπρεπε. Οι δύο παραφωνίες της έως την ανάπαυλα ήταν οι τρεις ευκαιρίες που δέχτηκε η άμυνά της και το τρίτο γκολ που δεν πέτυχε η επίθεσή της.
Όσο παράδοξο κι αν ηχεί, η αποβολή του Φιλίποβιτς δεν ευνόησε την Ανόρθωση. Με την εμφάνιση του πρώτου μέρους, με το σκορ στο 2-0 και με αριθμητικό πλεονέκτημα, ήταν μάλλον αναπόφευκτο να επέλθει χαλάρωση και έλλειψη συγκέντρωσης στο δεύτερο μέρος.
Το πλήρωσε με τη μείωση του σκορ, η οποία την έβαλε στην «πρίζα» έως το 98’, όταν αποκατέστησε τη διαφορά των δύο τερμάτων, αλλά η εικόνα της σε αυτό το διάστημα ήταν αρκετή για να βάλει τον πρώτο αστερίσκο στην ευφορία για την άνοδο στο ρετιρέ της βαθμολογίας.
Ο Όσκαρ Σουάρεθ (και μέσω αυτού ο τιμωρημένος Νταβίντ Γκαγέγο) ήξερε πολύ καλά τι έλεγε, όταν σημείωνε πως η ομάδα πρέπει να ωριμάσει και να διαχειρίζεται καλύτερα προβάδισμα δύο τερμάτων. Αυτή η διαχείριση είναι εκ των ων ουκ άνευ για ομάδες που στοχεύουν σε έξοδο στην Ευρώπη και τίτλους.
Ο δεύτερος αστερίσκος αφορά, αυτονόητα, τον τραυματισμό του Γκερέρο, ο οποίος την τρέχουσα περίοδο είναι ο άνθρωπος-ορχήστρα και το απέδειξε (με ακόμη ένα γκολ και ακόμη μια ασίστ) και στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ».
Η διαφαινόμενη απουσία του για μεγάλο χρονικό διάστημα φτάνει και περισσεύει, προκειμένου το 3-1 επί της ΑΕΛ να χαρακτηριστεί «πύρρειος νίκη».
