Ο αγώνας με τον Άρη αφήνει γλυκόπικρη γεύση στον κόσμο της Ομόνοιας, ιδιαίτερα με βάση το πως κύλησε το παιχνίδι στα τελευταία στάδια του.
Ο λόγος έχει να κάνει με το ότι βλέποντας κανείς τη συνολική προσπάθεια της ομάδας του, θα έλεγε πως εάν οι ποδοσφαιριστές ήταν λίγο πιο ψύχραιμοι στην τελική τους προσπάθεια, ίσως να μπορούσε να ερχόταν και η νίκη.
Από εκεί και πέρα όμως, αυτό που σίγουρα μπορεί να κρατήσει η Ομόνοια είναι η συμπεριφορά του Αυγουστή από τον πάγκο και ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίος αντέδρασε μετά όταν έγινε το 2-1.
Είναι μια πραγματικότητα ότι για ένα μεγάλο διάστημα του β' ημιχρόνου, ο Άρης ήταν πολύ καλύτερος στο γήπεδο και ίσως να μπορούσε να πετύχει και τρίτο τέρμα.
Παρ' όλα αυτά, αυτό το γεγονός δεν άγχωσε τον Κύπριο τεχνικό των «πρασίνων», ούτε τον ώθησε στο να προχωρήσει σε κινήσεις πανικού. Αντιθέτως, με την απαραίτητη ηρεμία και με συζήτηση μαζί με τους συνεργάτες του, βρήκαν τον τρόπο μέσα από τον οποίο η ομάδα θα μπορούσε να ισοφαρίσει.
Πέρασε λοιπόν στο παιχνίδι του Αλιούμ, Κασάμα και Φράνσον στα τελευταία 15 λεπτά και από ενέργεια του πρώτου κατέληξε η μπάλα στα πόδια του Σεμέδο ο οποίος σκόραρε για την ισοφάριση. Αυτή η ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό άλλωστε σε φάσεις που τα δεδομένα δεν είναι υπέρ της ομάδας του, την έδειξε και στο παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ.
Είναι το ίδιο σημαντικό με την απόδοση των ποδοσφαιριστών και η συμπεριφορά του προπονητή από τον πάγκο και πολύ περισσότερο η νηφαλιότητα που δείχνει όταν η ένταση βρίσκεται στα ύψη.
Όσο αφορά την ισοφάριση, σίγουρα μέρος της αξίζει και στον προπονητή για τον τρόπου που ενέργησε από τον πάγκο.
