Η Ανόρθωση σε ένα παιχνίδι που προηγήθηκε με 2-0, δεν μπόρεσε να πάρει τους τρεις βαθμούς ενώ λίγο έλειψε να δεχτεί και την ήττα.
Η ισοπαλία σίγουρα δεν αφήνει κανένα ικανοποιημένο στην ομάδα της Αμμοχώστου, παρ’ όλα αυτά πέρα από την κόκκινη η οποία σαφώς και έπαιξε ως ένα βαθμό το ρόλο της, δεν ήταν ο αποκλειστικός λόγος που η «Κυρία» δεν κατάφερε να κερδίσει.
Η αλήθεια είναι ότι η Ανόρθωση μπήκε αποφασισμένη από το ξεκίνημα στον αγωνιστικό χώρο, γνωρίζοντας πολύ καλά τι ήταν αυτό που ήθελε από το παιχνίδι.
Μπήκε δηλαδή με διάθεση να πιέσει ψηλά, την ίδια στιγμή που η Νέα Σαλαμίνα επέλεξε να περιμένει πίσω και να χτυπήσει είτε με αντεπιθέσεις είτε με στημένα.
Από την μια βγήκε το παιχνίδι για τους γηπεδούχους, από την άλλη βγήκε εξίσου ο τρόπος παιχνιδιού και για τους φιλοξενούμενους και γι’ αυτό άλλωστε είδαμε την εικόνα που είδαμε στο παιχνίδι.
Η Ανόρθωση με τη σειρά της εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που βρήκε, όντας πολύ πιο ουσιαστική από την Νέα Σαλαμίνα, η οποία για 50 λεπτά δεν έβρισκε τον δρόμο προς τα δίχτυα, παρά τις ευκαιρίες που δημιουργούσε.
Όταν το έκανε όμως, απέκτησε την πρωτοβουλία των κινήσεων και ακολούθως εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον το γεγονός ότι αγωνιζόταν με παίκτη περισσότερο.
Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε μια κόκκινη κάρτα επηρεάζει ένα παιχνίδι στο οποίο αγωνίζονται δύο ποιοτικές ομάδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως χαλά εντελώς την ισορροπία ολόκληρης της ομάδας. Με την αποβολή του Κορρεά, η Ανόρθωση φάνηκε να «βραχυκυκλώνεται» και να μην έχει τις λύσεις στην πίεση και στον τρόπο παιχνιδιού της Σαλαμίνας, με αποτέλεσμα κάθε ευκαιρία των φιλοξενούμενων να «μυρίζει» τέρμα.
Αντί η αποβολή να λειτουργήσει σαν «αφύπνιση» και να φέρει περισσότερη προσοχή, λειτούργησε ανάποδα. Οι ποδοσφαιριστές της «Κυρίας» άφηναν μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές, την ίδια στιγμή που και τα μαρκαρίσματα προς τους παίκτες των «ερυθρολεύκων» δεν ήταν τα καλύτερα δυνατά είτε μεμονωμένα είτε σαν ομάδα. Άλλωστε και το τέρμα μέσα από μια φάση σαν κι’ αυτή ήρθε, με τον Παπαγεωργίου αρχικά να κάνει ανενόχλητος την μπαλιά, την ίδια στιγμή που το ίδιο ανενόχλητος έκανε και ο Μιγκελίτο την κεφαλιά.
Μέσα στην ένταση του παιχνιδιού ο Γκαγιέγο είχε την νηφαλιότητα να αντιληφθεί τι πήγε στραβά και το ανέφερε και στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα. «Ήταν θέμα συγκέντρωσης κάποιων παικτών. Οι ευκαιρίες ήρθαν από τα πλάγια. Χάσαμε τον έλεγχο στο πρώτο τέρμα που δεν βγήκαν σωστά τα μαρκαρίσματα. Σίγουρα πρέπει να δουλευτούν αυτά τα σημεία».
Η κόκκινη κάρτα σε κανένα σημείο δεν πρέπει να μείνει ή να λετιουργήσει σαν δικαιολογία για τους χαμένους βαθμούς, αφού δεν ήταν αυτός ο λόγος που χάθηκαν και θα είναι σαν να βλέπει κανείς το δέντρο και όχι το δάσος αν το προσεγγίσει με αυτό τον τρόπο. Ο λόγος ήταν η έλλειψη συγκέντρωσης και προσοχής, σε σημαντικά σημεία του αγώνα.
Αυτά είναι που θα δουλέψει από εδώ και πέρα ο Γκαγιέγο, η δουλειά του οποίου φαίνεται να ξεδιπλώνεται πάντως σε μεγάλο βαθμό σε κάθε παιχνίδι και στον αγωνιστικό χώρο.
Ο κόσμος της Ανόρθωσης ήταν συγκλονιστικός σε ένα ακόμη αγώνα, αποδεικνύοντας στους παίκτες ότι όσο δίνουν τα πάντα για τη φανέλα, τόσο θα έχουν και την απαραίτητη στήριξη, δημιουργώντας την ατμόσφαιρα που χρειάζεται για να κερδίζουν παιχνίδια.
Για την ώρα ανάσες, ξεκούραση και δουλειά, έτσι ώστε να είναι ακόμα πιο έτοιμη η ομάδα μετά την διακοπή.