Θέλει... ταλέντο για να οδηγήσεις την Ανόρθωση σε τέτοια κατάντια. Όλα λάθος.
Η πρόσληψη Μίλανιτς, η κακή όπως αποδεικνύεται στελέχωση. Η πρόσληψη Μουνιόθ που έγινε από τον υπό (όπως αποδείχτηκε) αποχώρηση τεχνικό διευθυντή (προσέξτε την εξίσωση). Οι περιπτώσεις Λάζαρου και Ουάρντα. Η παραίτηση Πουλλαΐδη αμέσως το γκαλά ντίνερ και η κόντρα με το σωματείο.
Κατάντια, πραγματικά κατάντια. Αλλά ας αφήσουμε τα πιο πάνω, προς το παρόν. Ας πάμε στο γήπεδο.
Η Ανόρθωση δεν βλέπεται και δεν μπορεί να βλέπει μπροστά. Ούτε καν στο επόμενο ματς, το πολύ πολύ ως στην επόμενη προπόνηση. Τα περί εξάδας φαντάζουν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Για περίπτωση διεκδίκησης κυπέλλου, θα πρέπει να δούμε τρομερή βελτίωση, ανέφικτη όμως με βάση το σήμερα.
Μόνο δε το ιστορικό της εκτόπισμα μας κάνει να αποφύγουμε το σενάριο «να νιώσει την ανάσα των ομάδων που την ακολουθούν»...
