Στον αθλητισμό, κατ’ επέκταση και το ποδόσφαιρο, η άνοδος στην κορυφή αξιολογείται ως λιγότερο επίπονο κατόρθωμα από την παραμονή σε αυτήν.
- Βαθμολογία 2022: Διπλή πρωτιά για ΑΠΟΕΛ, έκτος ο Απόλλων!
- Στα TOP 100 του 2022 η γκολάρα του Φαράζ στο Βελιγράδι! (ΒΙΝΤΕΟ)
Κατ’ αντιστοιχία, η (εύρεση και) απόκτηση ενός καλού παίκτη είναι πιο εύκολη υπόθεση από την παραμονή του σ’ ένα σύλλογο.
Ο καλός παίκτης μετατρέπεται εύκολα σε «μήλο της Έριδος» και πέραν του ιδίου συχνά (συχνότατα) υπάρχουν κι άλλοι εμπλεκόμενοι/ενδιαφερόμενοι (βλέπε μάνατζερ) που ευνοούν τη μετακίνησή του.
Υπό αυτό το πρίσμα, στον Τσάβι Ρόκα πρέπει και αξίζει μια καλή κουβέντα, επειδή -χωρίς τυμπανοκρουσίες ή/και μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις- κατάφερε να εξασφαλίσει για λογαριασμό της ΑΕΚ την παραμονή των Τόμοβιτς (μέχρι το 2024), Μιλίτσεβιτς, Γκιούρτσο, Λέδες (όλοι έως το 2025).
Τα προηγούμενα συμβόλαια και των τεσσάρων εξέπνεαν τον Μάιο, και οι τέσσερις είχαν το δικαίωμα από την πρώτη Ιανουαρίου και να διαπραγματευτούν και να συμφωνήσουν με άλλη ομάδα εν όψει του καλοκαιριού.
Με τις νέες συμφωνίες ο Ρόκα απάλλαξε τον Όλτρα (και το σύλλογο) από σενάρια και σίριαλ που θα μπορούσαν να την αποπροσανατολίσουν ή εκτροχιάσουν από τους υψηλούς στόχους της, απέδειξε ότι η ΑΕΚ προσφέρει συνολικά ένα πολύ ελκυστικό πακέτο για ποιοτικούς παίκτες, ενώ συνάμα έστειλε ένα πολύ σαφές μήνυμα τόσο στο υπόλοιπο ρόστερ όσο και στον ανταγωνισμό.
Λειτούργησε ως οφείλει να λειτουργεί ένας αθλητικός διευθυντής που εκτός από την καθημερινότητα έχει το βλέμμα του στραμμένο και στη μεγάλη εικόνα και κινείται -έγκαιρα και προνοητικά- για να εξασφαλίζει τις ευνοϊκότερες συνθήκες και προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού.
Όπως αποδεικνύεται, ακόμη (ή και ιδίως) στην τρέχουσα περίοδο, σε πολλούς άλλους συλλόγους κορυφής, αυτό που πέτυχε ο Ρόκα είναι αναντίρρητα κάτι αναγκαίο, αλλά επ’ ουδενί αυτονόητο.
