«Φέτος ίσως καταλάβουμε ότι το ποδόσφαιρο μπήκε σε άλλα επίπεδα και να μπορέσουμε να φέρουμε ποδοσφαιριστές που θα μπορέσουν να κάνουν την διαφορά. Πέρσι η ΑΕΛ πραγματικά δεν είχε ποδοσφαιριστή να ξεχωρίζει».
Τάδε έφη «Στην Κερκίδα» ο Λοϊζος Μαυρουδής. Μία πολύ μεγάλη μορφή και συνήθως με αιχμηρή άποψη για την ομάδα του, είτε όταν επευφημεί , είτε όταν κριτικάρει. Η τοποθέτηση του είναι γεμάτη νόημα. Ίσως με λίγη δόση υπερβολής, αλλά πάρα πολύ κοντά στην σκληρή πραγματικότητα.
Η αποχώρηση Μαέ αφαίρεσε από την ΑΕΛ την σπουδαιότερη μονάδα της. Την ίδια στιγμή παίκτες που έκαναν σπουδαία χρονιά το 20-21, χάθηκαν ή είχαν κάθετη πτώση στην απόδοση τους. Οι μετεγγραφές δεν έπιασαν τόπο, με τον Τσέποβιτς να εντυπωσιάζει στην αρχή, αλλά να μην έχει ανάλογη συνέχεια. Παίκτης που όντως ξεχώριζε δεν υπήρχε, ίσως και γιατί ήταν δύσκολο να ξεχωρίσει στην όλη (και απρόσμενη) μετριότητα.
Είναι μάλλον γι΄αυτό που το ρεπορτάζ της ΑΕΛ, φέρει τους ιθύνοντες (Σίλας, Μπεμπέ) να ξεψαχνίζουν τις επιλογές, βλέποντας την κάθε λεπτομέρεια στα ποιοτικά και όχι χαρακτηριστικά των υποψηφίων. Είναι αναγκαίο να έρθουν ποδοσφαιριστές που όταν χρειαστεί θα βγουν μπροστά και να ξεχωρίσουν.
