Ο Σπύρος Ρισβάνης παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στην Ελλαδική ιστοσελίδα Gazzetta.gr. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στο πέρασμα του από την Ανόρθωση αλλά και στον Τιμούρ Κετσπάγια.
Αναλυτικά οι σχετικές τοποθετήσεις:
Πώς ήταν στην Κύπρο;
Ήταν πολύ ωραία, πήγα Ιανουάριο και πήραμε το Κύπελλο στο φινάλε της σεζόν. Η νοοτροπία έμοιαζε πολύ με αυτήν της Ελλάδας. Το μόνο που μου φάνηκε πολύ περίεργο ήταν η υγρασία και η ζέστη. Πολλοί νομίζουν πως το πρωτάθλημα της Κύπρου είναι κατώτερου επιπέδου. Αυτό, δεν ισχύει. Θυμάμαι ότι ο Μάριος Αντωνιάδης, που ήμασταν συμπαίκτες στον Πανιώνιο, με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε αν επρόκειτο να πάω στην Κύπρο. Αυτός ήταν που μου βρήκε σπίτι και μου έδωσε μία συμβουλή. «Μην υποτιμήσεις το πρωτάθλημα», μου είπε χαρακτηριστικά. Μου έμεινε αυτή η ατάκα του. Από το πρώτο κιόλας ματς άρχισα να καταλαβαίνω τι εννοούσε. Το ποδόσφαιρο στην Κύπρο είναι πιο εύκολο για επιθετικούς γιατί αυτοί μπορούν να βρουν περισσότερους χώρους. Οι αγώνες, όμως, έχουν πολύ τρέξιμο και ένταση. Τα τελευταία χρόνια παίρνει κάθε χρόνο διαφορετική ομάδα τον τίτλο. Μπορεί να μην υπάρχει σύλλογος στο επίπεδο του Ολυμπιακού ή της ΑΕΚ, αλλά συμμετέχουν πολύ καλοί παίκτες.
Τι τύπος είναι ο Τιμούρ Κετσπάγια;
Έξω από το γήπεδο είναι τρομερός άνθρωπος, απίστευτος χαρακτήρας. Θα σε δει έξω με μία παρέα δέκα ατόμων και θα έρθει να χαιρετήσει και τους δέκα και να τους κεράσει όλους. Στην Κύπρο τον έχουν Θεό. Για τους ποδοσφαιριστές του μπορεί να σκοτώσει, ό, τι χρειαστείς είναι εκεί. Μέσα στο γήπεδο κάνει στροφή 180 μοιρών. Έχει πολλή ένταση, σίγουρα θα σου φωνάξει. Σε κάνει να αναρωτιέσαι «τι έγινε;». Μπορείς εύκολα να τσακωθείς μαζί του. Για μένα είναι ωραίο αυτό, αλλά κάποιοι παίκτες μπορεί να επηρεάζονται. Εγώ δεν είχα ποτέ θέμα, αν και κάποιες φορές του αντιμίλησα! Μαζί του πήραμε Κύπελλο, κάτι που είχε πολλά χρόνια να πετύχει η Ανόρθωση.
Τι εντύπωση σου έχει αφήσει η Ανόρθωση;
Ο κόσμος της Ανόρθωσης είναι φοβερός. Στον τελικό είχα τραυματιστεί και είχα σπάσει έναν σπόνδυλο. Το καλοκαίρι έκανα θεραπείες, γύρισα για προετοιμασία και μπήκαμε στους ομίλους του Europa Conference League. Μέχρι τον Ιανουάριο η ομάδα πήγαινε πολύ καλά. Τότε, κάναμε δύο ήττες στο πρωτάθλημα και άρχισε η γκρίνια για όλους. Με ένα ματς να έχει απομείνει και ενώ είχαμε αποκλειστεί από το Κύπελλο, χρειαζόμασταν την νίκη για να εξασφαλίσουμε την έξοδο στην Ευρώπη. Τελικώς, χάσαμε. Έγινε χαμός, ο κόσμος αντέδρασε πολύ άσχημα. Τα έβαλε με τους πάντες, παίκτες, προπονητές, διοίκηση. Έφυγαν όλοι μετά από εκείνο το ματς. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι υπήρχε θέμα. Πράγματι, την επόμενη σεζόν η ομάδα πάλεψε για την παραμονή της. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο είναι μαγική. Εγώ από την Ανόρθωση κρατάω το γήπεδο, το Κύπελλο και τους ομίλους.
