Μόλις μερικούς μήνες μετά την κατάκτηση του EURO, η εθνική ομάδα της Ιταλίας ζει ξανά το κάζο του αποκλεισμού από το Μουντιάλ
Εννέα μήνες πέρασαν από τον θρίαμβο του «Γουέμπλεϊ». Εννέα μήνες για να βρεθεί η «σκουάντρα ατζούρα» από τον παράδεισο στην κόλαση. Εννέα μήνες από το βράδυ που οι Ιταλοί ξεχύθηκαν στις πλατείες της Ρώμης και του Μιλάνου για να πανηγυρίσουν μέχρι τα δάκρυα του αποκλεισμού στο «Ρέντζο Μπαρμπέρα» του Παλέρμο.
«Αν η κατάκτηση του EURO είναι η μεγαλύτερη χαρά μου, τότε χωρίς αμφιβολία αυτός ο αποκλεισμός είναι η πιο μεγάλη απογοήτευσή μου. Κάποιες φορές συμβαίνουν απίστευτα πράγματα στο ποδόσφαιρο, ίσως αν δεν είχαν συμβεί αυτά να μην έπρεπε καν να είμαστε σε αυτό το μπαράζ» είπε ο Ρομπέρτο Μαντσίνι μετά την ήττα με 1-0 από την Βόρεια Μακεδονία. Την ίδια ώρα οι παίκτες του ήταν ξαπλωμένοι στον αγωνιστικό χώρο, ανήμποροι, άλλοι καθισμένοι στον πάγκο με δάκρυα στα μάτια.
Θα είναι αυτό το δεύτερο συνεχόμενο Μουντιάλ από το οποίο θα απουσιάσει η Ιταλία. Συνολικά οκτώ χρόνια μακριά από την μεγάλη γιορτή, εκεί που πηγαίνουν οι καλύτεροι του κόσμου. Και είναι πολλά περισσότερα τα χρόνια των απογοητεύσεων. Από τον θρίαμβο του Βερολίνου το 2006, στον αποκλεισμό από την φάση των ομίλων το 2010 και το 2014. Το 2018 η Ιταλία δεν ήταν στη Ρωσία και δεν θα είναι ούτε φέτος στο Κατάρ.
Συνολικά 2.839 ημέρες από την τελευταία φορά που έπαιξε σε Παγκόσμιο Κύπελλο, συνολικά 5.737 ημέρες από την τελευταία φορά που έπαιξε σε νοκ άουτ παιχνίδι ενός Μουντιάλ!
Τυχαίο; Μάλλον όχι. Και ας μίλησε ο Μαντσίνι για απίθανα πράγματα που μπορούν να συμβούν. Στο Παλέρμο η Ιταλία είχε 32 σουτ, η Βόρεια Μακεδονία μόνο 4. Και, όμως, σκόραρε και θα πάει τώρα να παίξει με την Πορτογαλία διεκδικώντας το… όνειρο.
«Τα χαμένα πέναλτι; Ειλικρινά είναι πολύ δύσκολο. Πονάω όταν το σκέφτομαι. Και θα το σκέφτομαι σε όλη τη ζωή μου» έλεγε ο Ζορζίνιο για την χαμένη ευκαιρία στο αποφασιστικό πέναλτι κόντρα στην Ελβετία στη Ρώμη. Αν ο παίκτης της Τσέλσι είχε ευστοχήσει τότε, η Ιταλία δεν θα ήταν στα μπαράζ. Και στη Βασιλεία, μερικές εβδομάδες νωρίτερα, όμως, οι Ιταλοί είχαν μείνει στο 0-0.
Η ευθύνη για τον αποκλεισμό, προφανώς, δεν βαραίνει μόνο τον Ζορζίνιο. Η «σκουάντρα ατζούρα» δεν ήταν συνεπής, είχε «πετάξει» νωρίτερα άλλους δύο βαθμούς κόντρα στην Βουλγαρία τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο Λορέντσο Ινσίνιε είναι… εξαφανισμένος την φετινή σεζόν, έχοντας μάλλον ήδη το μυαλό του στο MLS, ο Νικολό Μπαρέλα, ο οποίος αναδείχθηκε καλύτερος μέσος πέρυσι στο πρωτάθλημα, αντιμετώπισε τραυματισμούς, ήταν αρκετοί αυτοί που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Και δεν μπορεί, επίσης, να είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν υπάρχει ιταλική ομάδα στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. To 2006 ίσως ήταν μια χρονιά σταθμός για το ιταλικό ποδόσφαιρο: τότε που η εθνική ομάδα κατέκτησε το Μουντιάλ, αλλά και τότε που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο Calciopoli για το στήσιμο αγώνων. Τα χρόνια που μεσολάβησαν υπήρξαν επιτυχίες σίγουρα: το τρεμπλ της Ίντερ του Ζοσέ Μουρίνιο, η παρουσία της Γιουβέντους σε τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, εννοείται η κατάκτηση του EURO μετά τον χαμένο τελικό απέναντι στην Ισπανία το 2012. Δεν είναι λίγες, όμως, για μια τέτοια ποδοσφαιρική σχολή;
Μόνο τρεις φορές δεν ήταν παρούσα σε Μουντιάλ η Ιταλία. Η μία το μακρινό 1958 και οι άλλες δύο οι τωρινές μαζεμένες. Το προηγούμενο διάστημα υπηρξε μεγάλη μουρμούρα για το γεγονός ότι η Λίγκα δεν δέχθηκε να αναβάλει μια αγωνιστική του πρωταθλήματος για να δώσει την δυνατότητα στον Μαντσίνι να δουλέψει περισσότερο με τους διεθνείς εν όψει των πλέι οφ. Ένας μικρός «εμφύλιος» που οδήγησε σε ένα νέο κάζο.
Στον ιταλικό Τύπο υπήρξαν άρθρα που ανέφεραν ότι η εθνική ομάδα δεν μπορεί να συγκριθεί με την Γερμανία, την Γαλλία, την Αγγλία διότι, εκτός του Ζορζίνιο και του Μάρκο Βεράτι, δεν έχει σταρ, αλλά στηρίζεται σε παίκτες της Σασουόλο. Τρεις παίκτες της Σασουόλο είναι στη «σκουάντρα ατζούρα» και χωρίς αυτό να αποτελεί προσβολή προς τον σύλλογο ίσως δείχνει το πρόβλημα που τελικά υπάρχει.
«Δεν έχω πια παίκτες από την Serie A για να καλέσω στην Κ21. Σύντομα θα καλέσω ποδοσφαιριστές από την τρίτη κατηγορία» έλεγε πριν από μερικές ημέρες ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Κ21 στέλνοντας μήνυμα για αυτά που έρχονται.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα, βέβαια, αφορά την παραμονή ή όχι του Μαντσίνι στον πάγκο και τους πιθανούς διαδόχους του. Ο Κάρλο Αντσελότι είναι πολύ πιθανό να μη συνεχίσει στη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχει συμβόλαιο με τη Γιουβέντους ως το 2024, ο Αντόνιο Κόντε δεν φαίνεται να προτιμά να δουλέψει στην εθνική ομάδα. Θα υπάρξει… ρίσκο με νεότερους όπως ο Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι της Σαχτάρ ή ο Βιντσέντζο Ιταλιάνο της Φιορεντίνα; Μετά την ήττα από τη Βόρεια Μακεδονία, πάντως, ο πρόεδρος της ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Γκαμπριέλε Γκραβίνα, είπε πως θα ήθελε να μείνει ο Μαντσίνι για να συνεχίσει το πρότζεκτ για το 2026.
Οι επόμενες ημέρες μπορεί να είναι κρίσιμες για το θέμα του ομοσπονδιακού προπονητή, αλλά οι επόμενες εβδομάδες και οι επόμενοι μήνες μπορεί να είναι κρίσιμοι για το μέλλον της εθνικής ομάδας της Ιταλίας. Που «γνώρισε» άλλο ένα κάζο, αλλά όχι την καταστροφή. Είναι η εθνική ομάδα που συμπλήρωσε 42 παιχνίδια αήττητη από όταν την ανέλαβε ο Μαντσίνι. Μα δυστυχώς είναι οι ήττες αυτές που αφήνουν σημάδια. Και αυτές που πονούν…
