Οι δύο «αντίπαλοι» και οι δύο επιλογές του Σατσιά

Αν η ΑΕΛ αντικατέστησε τον Κρις Κόουλμαν, για να αποφύγει την ήττα στο «Τάσος Μάρκου», ο στόχος επετεύχθη.

Αν όμως επιδίωξη ήταν να αξιοποιηθεί πλήρως το βατό πρόγραμμα (ΕΝΠ, Καρμιώτισσα, Ομόνοια 29Μ και Ομόνοια Αραδίππου) μετά τα διαδοχικά ντέρμπι (ΑΕΚ, Ανόρθωση, ΑΠΟΕΛ, Άρης), τότε το ζητούμενο χάθηκε εξ αρχής.

Στην πρεμιέρα του ο Μαρίνος Σατσιάς δεν «πείραξε» ιδιαίτερα το αρχικό σχήμα κι απλώς μετέτρεψε το 4-2-3-1 στο προσφιλές του 3-4-2-1.

Η εικόνα και η απόδοση των «γαλαζοκιτρίνων» δεν ήταν ουσιωδώς βελτιωμένη σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια, η διαφορά στο αποτέλεσμα έγκειται περισσότερο στη μικρότερη δυναμική του αντιπάλου, ο οποίος είχε και χαμένο πέναλτι.

Ο Σατσιάς, προφανώς, ούτε μπορούσε ούτε ήθελε (να πάρει το ρίσκο και) να πάει σε μαζικές και δομικές αλλαγές.

Ο χρόνος παραμένει ένας βασικός «αντίπαλός» του, καθώς η ΑΕΛ πρέπει να συλλέξει βαθμούς στα επερχόμενα παιχνίδια.

Ο κύριος «εχθρός» του, ωστόσο, είναι η αδυναμία επέμβασης στο ρόστερ του -τουλάχιστον έως τον Ιανουάριο. Με τα ίδια υλικά είναι εξαιρετικά δύσκολο να «μαγειρέψει» ένα πιο… εύγευστο πιάτο απ’ ό,τι ο προκάτοχός του.

Τι μπορεί να κάνει, τι μπορεί ν’ αλλάξει; Επί της ουσίας δύο πράγματα: να βελτιώσει την ψυχολογία των παικτών κα να «ανοίξει» το ροτέισον. Μόνον έτσι θα αυξήσει τον εσωτερικό συναγωνισμό και θα κάνει λιγότερο προβλέψιμη την ομάδα του.

Και τα δύο είναι αναγκαία συνθήκη, προκειμένου η ΑΕΛ να εμφανιστεί πιο ανταγωνιστική.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο