Η άνευ κατάκτησης πρωταθλήματος ή κυπέλλου και ευρωπαϊκού εισιτηρίου σεζόν εξασφάλισε στον Άρη πλεονεκτήματα.
Περισσότερος χρόνος ξεκούρασης το καλοκαίρι, βελτιωμένη φυσική κατάσταση και απουσία πρόσθετης επιβάρυνσης σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό είναι τα χειροπιαστά εξ αυτών. Το αυξημένο κίνητρο, η οξυμένη γυαλάδα στο μάτι, η μεγαλύτερη «δίψα» για διάκριση είναι τα εν δυνάμει.
Η μεταγραφική δραστηριότητα είναι ακόμη μια παράμετρος που θα καθορίσει το πρόσημο της προσπάθειας στη νέα σεζόν για την «ελαφρά ταξιαρχία». Περισσότερη ποιότητα και μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ επίσης θα συμβάλλουν ουσιωδώς σε μια δυναμική επιστροφή.
Η περασμένη σεζόν, ωστόσο, έδωσε και μπόλικη «δουλειά για το σπίτι» στον Αλεκσέι Σπιλέβσκι. Ο έλεγχος των συναισθημάτων και των αντιδράσεών του είναι ασφαλώς ένα κεφάλαιο αυτής.
Αλλά το πιο σημαντικό αφορά την τακτική συμπεριφορά και ευελιξία της ομάδας. Ο Άρης χρειάζεται πολύ περισσότερη δύναμη στον αέρα -τόσο σε φάση άμυνας όσο και σε φάση επίθεσης. Οι πιο υψηλόσωμοι ή αλτικοί παίκτες συνθέτουν το ήμισυ της λύσης, η δουλειά και η συγκέντρωση στις στημένες μπάλες το άλλο μισό.
Η «ελαφρά ταξιαρχία», ωστόσο, χρήζει σημαντικής βελτίωσης και στο κομμάτι του plan b. Την περασμένη περίοδο, οσάκις η κόπωση, οι τραυματισμοί ή το ντεφορμάρισμα βασικών μονάδων «ακύρωσαν» το βασικό αγωνιστικό πλάνο, δεν εμφανίστηκε εναλλακτικό σχέδιο δράσης.
Και αυτή είναι μια αποστολή αποκλειστικής αρμοδιότητας του Σπιλέβσκι.
