Ήταν μία από τις μεγαλύτερες «ανορθογραφίες» στο ρόστερ της περασμένης περιόδου.
Αυτή η πραγματικότητα δεν αναιρείται από την κατάκτηση του τίτλου, από το γεγονός δηλαδή ότι εκ του αποτελέσματος δεν κόστισε στον ΑΠΟΕΛ.
Με τις σχέσεις των «γαλαζοκιτρίνων» με τον Γουίλερ να περνούν από 40 κύματα και τον Ρικάρντο Σα Πίντο να μην… καίγεται (άρα και να πιέζει) για κάτι περισσότερο, οι πρωταθλητές έβγαλαν την περασμένη περίοδο με μόλις έναν αριστερό μπακ, τον 20χρονο Ζεφτέ.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος στην Ευρώπη Βραζιλιάνος δεν ήταν βασικός ούτε στην αρχή της σεζόν (βλέπε προκριματικά Κόνφερενς Λιγκ) ούτε στην τελική ευθεία της: και στις δύο περιπτώσεις προτιμήθηκαν οι υπηρεσιακές λύσεις των Σούσιτς και Σεμπάκ.
Ο Νταβίντ Γκαγέγο -πέραν του χαρακτήρα και της αγωνιστικής φιλοσοφίας- διαφέρει από τον Σα Πίντο και ως προς το κομμάτι του ορθολογισμού. Επιδιώκει να καταρτίσει ένα ρόστερ πλήρες και ισορροπημένο.
Στο πλαίσιο αυτό οι δύο από τις πρώτες τέσσερις προσθήκες αφορούσαν το αριστερό άκρο της άμυνας (Σάβι Κιντίγια και Βίτορ Μέγερ). Κάθε μεταγραφή ενέχει ρίσκο. Για μια σειρά από αστάθμητους παράγοντες μπορεί να βγει ή να μη βγει.
Ωστόσο -αρνούμενοι να παρασυρθούν από τον τίτλο- ο Γκαγέγο και ο ΑΠΟΕΛ έπραξαν το ορθό και το αυτονόητο: έφεραν στον Αρχάγγελο δύο κλασικούς αριστερούς μπακ, οι οποίοι αυξάνουν και το βάθος και συνάμα τον συναγωνισμό για τη φανέλα του βασικού.
Τόσο στη δική τους πλευρά όσο και στη δεξιά, όπου πλέον θα «κονταροχτυπηθούν» οι Σεμπάκ και Σούσιτς. Απλά, στοιχειώδη πράγματα από την αλφαβήτα του ποδοσφαίρου.
Πριν καν αρχίσει η σεζόν, οι «γαλαζοκίτρινοι» στα άκρα της οπισθοφυλακής τους είναι ήδη βελτιωμένοι σε σύγκριση με την περασμένη περίοδο.
