Σε αυτήν την καμπή της σεζόν η υποχώρηση στην τρίτη θέση είναι το έλασσον πρόβλημα για τον Άρη.
Με μια εντός έδρας νίκη επί της Ανόρθωσης ο πρωταθλητής θα είναι ξανά δεύτερος, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα στο ντέρμπι ΑΕΚ-ΑΠΟΕΛ.
Το μείζον πρόβλημα για την «ελαφρά ταξιαρχία» είναι η αύξηση στη συχνότητα των νικών του (σ.σ. μόλις τρεις στα τελευταία εννέα παιχνίδια του με ομάδες του Top6).
Την περασμένη περίοδο, στα πλέι οφ, αρκούσαν η μετατόπιση του Γιαγκό στο κέντρο της άμυνας και η απουσία τραυματισμών, προκειμένου η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι να αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα και να φτάσει στον τίτλο.
Αυτή τη σεζόν δεν προκύπτει από πουθενά ότι η σύνθεση στα μετόπισθεν δεν θα συνεχίσει να αλλάζει, ότι θα επιστρέψουν έγκαιρα και σε φόρμα οι τραυματίες, ότι δεν θα υπάρξουν νέοι τραυματισμοί.
Επιβαρυμένος με διψήφιο αριθμό παιχνιδιών σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά, αλλά και σε σχέση με τον ανταγωνισμό, «πληγωμένος» από την απώλεια ή το ντεφορμάρισμα σημαντικών μονάδων, ο Άρης χρειάζεται κρύο νου και αίμα, προκειμένου να βρει πώς θα απομυζήσει το μέγιστο από το διαθέσιμο υλικό.
Η διακοπή προσφέρει μια ευκαιρία να καθαρίσει το μυαλό και να πάρουν ανάσες κάποιοι παίκτες που έχουν τραβήξει πολύ κουπί (σ.σ. εξαιρούνται οι οκτώ διεθνείς), όμως με την επιστροφή στη δράση ο Σπιλέβσκι οφείλει να έχει κατασταλάξει στον τρόπο, με τον οποίο θα επαναφέρει την ομάδα του στις… εργοστασιακές της ρυθμίσεις.
Το πλεονέκτημα της «ελαφράς ταξιαρχίας» έναντι του ανταγωνισμού είναι η ένταση, η ταχύτητα, η ροή και η παραγωγικότητα στο παιχνίδι της. Δεν είναι ούτε απαραίτητο ούτε ευκόλως εννοούμενο πως αυτά εξυπηρετούνται καλύτερα από όσους έχουν αποδείξει την αξία τους ή όσους συνέβαλαν καθοριστικό στο περυσινό πρωτάθλημα.
Ο πρωταθλητής χρειάζεται στο γήπεδο την ενδεκάδα που θα του δίνει το μεγαλύτερο άθροισμα σε φρεσκάδα, δημιουργικότητα και αποτελεσματικότητα. Τους ένδεκα, των οποίων η απόδοση θα είναι ό,τι πιο κοντινό στη φιλοσοφία του Σπιλέβσκι.
Ο Άρης ούτε χρειάζεται ούτε μπορεί και ούτε θέλει να αλλάξει το dna του, να μετατραπεί σε μια ομάδα κυνικότητας και σκοπιμότητας. Το μόνο που έχει ανάγκη είναι να επιστρέψει η αλεγρία στο παιχνίδι του. Η ευχαρίστηση και η απόλαυση.
Ουδείς θα του γυρέψει τα ρέστα, αν ένα χρόνο μετά το πρώτο του πρωτάθλημα δεν πάρει και το δεύτερο. Αλλά άπαντες θα (υποχρεωθούν να) του αναγνωρίσουν άθλο, αν το πετύχει στην πρώτη σεζόν που μετείχε σε ευρωπαϊκούς ομίλους και είχε απολέσει κάθε πλεονέκτημα αιφνιδιασμού και υποτίμησης εκ μέρους των αντιπάλων του.
