Εκτός από οδυνηρή η 12η ισοπαλία στο τρέχον πρωτάθλημα είναι εξαιρετικά πιθανόν να αποδειχθεί και μοιραία για το μεγάλο στόχο-όνειρο της Πάφου.
Εν όψει της τελευταίας αγωνιστικής στον α’ όμιλο υπάρχει μόνον ένας συνδυασμός αποτελεσμάτων που οδηγεί τους «γαλάζιους» στην Ευρώπη: νίκη τους επί του Απόλλωνα και ήττα της ΑΕΚ από την Ομόνοια στο ΓΣΠ.
Το αυθόρμητο πόρισμα πως το δεύτερο σκέλος είναι δυσκολότερο από το πρώτο δεν είναι κατ’ ανάγκη σωστό. Είτε «μεθυσμένη» από την κατάκτηση του κυπέλλου είτε «άδεια» από ενδεχόμενη ήττα από την ΑΕΛ, η Ομόνοια προφανώς δεν θα έχει το ίδιο κίνητρο με την ΑΕΚ στο ΓΣΠ.
Αλλά και η επικράτηση της Πάφου επί του Απόλλωνα μόνο δεδομένη ή αυτονόητη δεν πρέπει να λογίζεται. Οι «κυανόλευκοι» έχουν εξ ίσου ισχυρό κίνητρο και ακόμη πιο ευνοϊκή αφετηρία, καθώς σε περίπτωση νίκης τους στο «Στέλιος Κυριακίδης» βολεύονται και με ισοπαλία ανάμεσα σε Ομόνοια και ΑΕΚ.
Η νίκη (με ανατροπή) επί του ΑΠΟΕΛ ήταν η τέλεια «ένεση» ηθικού και αυτοπεποίθησης, ενώ και η παράδοση στην Πάφο είναι με το μέρος τους. Σε οκτώ εκτός έδρας αναμετρήσεις με την Πάφο το κοντέρ γράφει μόλις μια ήττα (ποσοστό 12,5%): το 2-3 στις 12 Φεβρουαρίου 2020, όταν στον πάγκο των δύο ομάδων κάθονταν οι Κάμερον Τόσακ και Σωφρόνης Αυγουστή.
Για να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της Ευρώπης, η ομάδα του Μίτσελ Σαλγάδο θα χρειαστεί αφ’ ενός μια επανάληψη εκείνης της επιτυχίας, αφ’ ετέρου τη συνδρομή του «κάττου» ως προπονητή της Ομόνοιας.
