Παρέλαβε την Ανόρθωση στη δέκατη θέση, πιο κοντά στην επικίνδυνη ζώνη απ’ ό,τι στην πρώτη εξάδα. Δεν την έβαλε στο Top6, αποκλείστηκε στο κύπελλο, αλλά στη δουλειά του Βέσκο Μιχαΐλοβιτς δεν αξίζει απαξίωση.
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Για την ιστορική ανατροπή οι Πειραιώτες, για να σφραγίσει το εισιτήριο η «Ένωση»
- Αντίδραση Σπιλέφσκι: «Για 90’ λεπτά άκουγα ανήθικα και βρώμικα λόγια»
Σε 13 παιχνίδια πρωταθλήματος ο Σέρβος έχει μεγαλύτερο μέσο όρο βαθμών (1,84) απ’ ό,τι ο Ντάρκο Μίλανιτς σε 5 (1,4) και ο Σίσκο Μουνιόθ σε 12 (0,91). Το 7-4-2 με 20-14 γκολ είναι ένας απολογισμός πιο ταιριαστός στην Ανόρθωση απ’ ό,τι το 2-1-2 με 5-8 γκολ του Σλοβένου και το 3-2-7 με 8-14 γκολ του Ισπανού.
Κάποιοι θα αντιτάξουν ότι ο 55χρονος διαχειρίζεται μια ομάδα χωρίς πίεση και πως στα πλέι οφ αντιμετωπίζει (και θ’ αντιμετωπίσει) αρκετούς βαθμολογικά αδιάφορους αντιπάλους. Το αντεπιχείρημα, ωστόσο, είναι κατ’ ουσία ένα επιχείρημα υπέρ του Μιχαΐλοβιτς.
Κλήθηκε να σώσει την παρτίδα σε μια σεζόν γεμάτη κακώς κείμενα, σ’ ένα διοικητικό περιβάλλον γεμάτο αβεβαιότητα και ένα αγωνιστικό κομμάτι έμπλεο αδιαφορίας. Στο βαθμό του εφικτού δεν επέτρεψε να περάσουν στα αποδυτήρια.
Διαμόρφωσε ένα κορμό και μια ταυτότητα για το ρόστερ μετά τις χειμερινές προσθαφαιρέσεις, εμπιστεύτηκε τους Κύπριους και είναι καθ’ οδόν να σφυρηλατήσει μια βάση, πάνω στην οποία ο σύλλογος θα μπορέσει να αρχίσει το «χτίσιμο» της ομάδας για την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Σίγουρα δεν είναι αυτά, τα οποία ονειρευόταν το περασμένο καλοκαίρι η «Κυρία» ούτε αυτά που επιτάσσει το βεληνεκές και η ιστορία της, είναι όμως μια έντιμη και ειλικρινής προσπάθεια που αξίζει να του πιστωθεί.
