Σε πλήρη αποσύνθεση εντός και εκτός τεσσάρων γραμμών 

Δεν προκαλεί καμία πλέον εντύπωση η ικανότητα της Ομόνοιας να βγάζει τα μάτια της.

 Ακόμη και όταν η συνθήκες την ευννοούν. Την ώρα που έπαιζε δεύτερο ρόλο στο παιχνίδι δέχτηκε το απρόσμενο δώρο της Ανόρθωσης. Και αντί να το αρπάξει και να το διαχειριστεί, άρχισε την ανταπόδοση. 

Με την προσφιλή της...τακτική. Τις γκάφες. Η λίστα με τους συνήθης ύποπτους μεγαλώνει (προστέθηκε και ο τραγικός απόψε Κούσουλος). Αλλά και ούτε μία επιθετική ενέργεια μετά το 1-0.  Τραγικός (το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα) ο Μπεζούς με επιπόλαιες.  ανούσιες ενέργειες

Με ένα προπονητή που κατάφερε να βρει μία συνταγή πριν λίγες εβδομάδες και κατάφερε να την χαλάσει σε τρία παιχνίδια.
Με διάβασμα παιχνιδιού που παίρνει σχεδόν πάντα απροβίβαστο, με αλλαγές πανικού και εμμονές (πχ Λοϊζου, εξαφάνιση Παναγιώτου, παγκίτης ο μόνος αξιόπιστος ανασταλτικός) 

Και με την Διοίκηση  να έχει αποφασίσει πως η ομάδα με τις τόσες αδυναμίες σε άμυνα (ωρολογιακή βόμβα) και στην επίθεση, δεν έπρεπε να ενισχυθεί. Καπάκι την αποδυνάμωσε κιόλας. Το μόνο που ενισχύθηκε ήταν το ταμείο. 

Βάλτε και την ιστορία Παπασταύρου-Σωματείου στην εξίσωση. 

 Με τέτοια εικόνα αποσύνθεσης εντός και εκτός τεσσάρων γραμμών (σε όλα τα επίπεδα), η εξάδα είναι επίφοβη (αν μπει θα γεμίζει μάλλον τα νούμερα), για διάκριση στο κύπελλο, χλωμότατο σε 2 ματς με το σαφώς ισχυρότερο ΑΠΟΕΛ. 

Το μέγιστο όμως κατόρθωμα είναι πως άνευ σοβαρής αιτίας το προ διετίας υπόδειγμα έγινε παράδειγμα προς αποφυγή.
  
 

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο