Έξι στροφές πριν το τέλος της α’ φάσης του πρωταθλήματος η Νέα Σαλαμίνα είναι η πρώτη (βάσει φόρμας, πιθανότατα και η βασική) υποψήφια για να… παρεισφρήσει στην πρώτη εξάδα.
- Χαμόγελα για Φερέρα, αποκτά πρόσθετη επιλογή!
- Οι δύο δρόμοι του Απόλλωνα για τον αντί-Βουκασίν
- Σίγουρα με Κοσταντίνοβ, ίσως και με Μακέντα στην Αρένα!
Η μέχρι στιγμής πορεία της («ένας μικρός άθλος», όπως τον χαρακτήρισε πρόσφατα ο Γιώργος Καζαμίας) δεν είναι ένα no budget story, ωστόσο στη χορεία των ομάδων που διεκδικούν μια θέση στο Top6 είναι η ομάδα με τον μικρότερο προϋπολογισμό.
Τέσσερις συναπτές νίκες, μεταξύ των οποίων το εμφατικό 4-0 επί της ΑΕΚ (και η πρόκριση στα προημιτελικά του κυπέλλου) και το 2-1 επί της Ομόνοιας (μετρούσε τέσσερα διαδοχικά τρίποντα με μηδέν παθητικό), προσφέρουν άφθονες αφορμές για διθυράμβους και επαίνους στους «ερυθρολεύκους».
Επειδή όμως στις επιτυχίες όλοι είναι καλοί και όλα είναι εύκολα, το πραγματικό παράσημο στο σύλλογο της Αμμοχώστου ανήκει για άλλο λόγο. Από την 3η έως και την 5η αγωνιστική δεν πανηγύρισε νίκη (0-1-2), από την 8η μέχρι και την 11η γνώρισε μόνον ήττες, στα δέκα παιχνίδια που προηγήθηκαν του νικηφόρου σερί της το κοντέρ έγραψε 3-0-7.
Στην Κύπρο οποιαδήποτε από τις τρεις προαναφερθείσες επιδόσεις θα ήταν από μόνη της επαρκής λόγος αμφισβήτησης του προπονητή. Αθροιστικά και οι τρεις θα τον είχαν στείλει πρόωρα στο ταμείο ανεργίας.
Τότε, στα δύσκολα και στα ζόρικα, όταν η μουρμούρα και η γκρίνια συνδυάζονταν με την αμφιβολία για την επίτευξη των στόχων, στη Νέα Σαλαμίνα έκαναν το πιο απλό, μα συνάμα και πιο δύσκολο υπό τις συνθήκες: έκλεισαν τα αυτιά και συνέχισαν τη δουλειά στο δρόμο που είχαν χαράξει.
Ο Σάββας Πουρσαϊτίδης και το επιτελείο του «ξεπλήρωσαν» την εμπιστοσύνη με τις διαδοχικές επιτυχίες που δημιουργούν πολύ καλή προοπτική για τη συνέχεια. Ένα low budget success story που έρχεται να θυμίσει ότι (και στο ποδόσφαιρο) το τι πραγματικά αξίζεις και έως πού μπορείς να φτάσεις φαίνεται σε περιόδους κρίσης.
