Ο Λούις Χάμιλτον ήταν ο μεγάλος νικητής στο Γκραν Πρι της Ουγγαρίας, με τους Φέτελ και Ράικονεν να συμπληρώνουν το βάθρο.
Κανονικά, έστω και για προληπτικούς λόγους, θα έπρεπε ν’ αφήσει τη νίκη στην συγκεκριμένη πίστα να γλυστρήσει εντέχνως από τα χέρια του. Ο λόγος, απλός: τα τελευταία 13 χρόνια όποιος κερδίζει στην Ουγγαρία δεν παίρνει στο τέλος τον τίτλο (ο τελευταίος που το κατάφερε αυτό ήταν ο Μίκαελ Σουμάχερ το 2004).
Ωστόσο, ο Λιούις Χάμιλτον δεν καταλαβαίνει από τετράτροχες δεισιδαιμονίες: ο Βρετανός οδήγησε από την αρχή μέχρι το τέλος τον αγώνα και πήρε εύκολα τη νίκη, ανοίγοντας τη διαφορά του στη βαθμολογία από τον Φέτελ στους 24 βαθμούς.
Ο Γερμανός της Φεράρι έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε και «επιβίωσε» από τη μάχη με τον Μπότας στο τέλος, με τον Κίμι Ράικονεν να συμπληρώνει το βάθρο γι’ ακόμα μία φορά.
Όσο για τον Φινλανδό της Μερσέντες; Στο τέλος μπέρδεψε την F1 με τα συγκρουόμενα κι έκανε τον Φερστάπεν να… δακρύσει, καθώς του έκλεψε τη δόξα!
Ας πάρουμε, όμως, στα πράγματα από την αρχή:
Σβήνουν τα κόκκινα φώτα, «αλλάζουν» θέσεις η Φεράρι
Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα στην πίστα της Βουδαπέστης, ο poleman Λιούις Χάμιλτον έμεινε άνετα μπροστά, με τον Μπότας να δέχεται την «επίθεση» του τρίτου Κίμι, αλλά να διατηρεί τη θέση του.
Ο (4ος στη εκκίνηση) Φέτελ εκμεταλλεύτηκε την μηχανοκίνητη «κοκορομαχία» των δύο συμπατριωτών και «άρπαξε» τον team-mate του στην Φεράρι για ν’ ανέβει τρίτος, περιορίζοντας τη… ζημιά.
Ο ΛεΚλέρκ στον 2ο γύρο εγκατέλειψε, με τον Μαξ Φερστάπεν- που φαινόταν να βρίσκεται σε καλή μέρα- να τον μιμείται στον 6ο, καθώς τον πρόδωσε ο κινητήρας του και αναγκάστηκε ν’ αφήσει στην άκρη την Ρεντ Μπουλ του.
Στα πρώτα περάσματα ο υπέροχος Γκασλί συνέχισε να βρίσκεται στα πάνω στρώματα (5ος), την στιγμή που ο μοναδικός που έκανε προσπεράσεις στην πολύ στενή πίστα ήταν ο Ρικιάρντο, που από 12ος είχε ανέβει 8ος.
Μπροστά ο Χάμιλτον είχε ανοίξει σε σκάρτους 15 γύρους τη διαφορά του από τον Μπότας στα 6 δεύτερα και άπαντες περίμεναν τα πιτ στοπ.
Μπας και, παρ’ ελπίδα, γίνει κάτι…
Τεράστιο «παράθυρο» πιτ, διαφορετικές στρατηγικές
Στον 15ο γύρο ο Ράικονεν ήταν αυτός που άνοιξε (για τους πρωτοπόρους) το χορό των πιτ, βάζοντας τη μαλακή γόμα για να τον ακολουθήσει έναν γύρο αργότερα ο Μπότας.
Ο Χάμιλτον μπήκε στον 24ο κι έβγαλε την ultrasoft για «χάρη» της soft, φιλοδοξώντας να πάει μέχρι τέλους.
Αυτό άφησε μπροστά τον Φέτελ στην κορυφή που είχε επιλέξει να ξεκινήσει με soft και «τράβηξε» τη δική του στάση στο box του μέχρι τον 40 γύρο- ένα γύρο μετά τον Ράικονεν, δηλαδή, που είχε μπει στον 39ο να ξαναλλάξει ελαστικά!
Ο Γερμανός της Σκουντερία έβαλε την ultrasoft και ήταν σαφώς ταχύτερος από τους άλλους στην πίστα όταν ξαναβγήκε, κόλλησε στην πίσω αεροτομή του (2ου, μετά τα πιτ) Μπότας, όμως δεν μπόρεσε να τον περάσει άμεσα και αναγκάστηκε ν’ αφήσει τη διαφορά να σταθεροποιηθεί εκεί γύρω στα 2 δευτερόλεπτα.
Μπροστά ο Χάμιλτον ανενόχλητος συνέχιζε τη βόλτα στο ουγγρικό πάρκο, την στιγμή που ο 4ος Ράικονεν πίεζε να φτάσει το δίδυμο Μπότας- Φέτελ.
Ο εκπληκτικός Ρικιάρντο σταμάτησε στον 45ο για το μοναδικό του πιτ και βγήκε 5ος μετά την πρώτη τετράδα και, πλέον, μπαίναμε στην τελική ευθεία.
Που, όσο να πεις, είχε κι αυτή τις συγκινήσεις της…
πηγή:sdna.gr
