Ζούγκλα. Μόνο που αντί για έμβια θεριά, τη μάχη τη δίνουν μηχανοκίνητα θηρία, τα οποία οδηγούν... έμβια θεριά. Αυτό είναι η Φόρμουλα 1, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Και, ως γνωστόν, για να μπορέσεις να πάρεις τα ηνία σε μια ζούγκλα, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να βάλεις από κάτω το λιοντάρι. Εν προκειμένω, τον Μαξ Φερσάπεν.
Α, ναι: καλή τύχη μ' αυτό...
Ο δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής με το «καληνύχτα», δεδομένου ότι ο αγώνας διεξάγεται βράδυ στο Μπαχρέιν, έκανε πρωτοφανή επίδειξη δύναμης, ξεκινώντας από την pole και τερματίζοντας έναν αγωνιστικό αιώνα και μια διευρυμένη μέρα μπροστά από τον ανταγωνισμό. Έτσι, έδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο πως είναι ο τύπος που πρέπει να κερδίσουν οι άλλοι, αν θέλουν να φορέσουν το στέμμα. Πιο "Mission Impossible", σα να λέμε, κι από τις ταινίες του Τομ Κρουζ.
Τα πράγματα για την κυρίαρχη Ρεντ Μπουλ έγιναν ακόμα πιο γλυκά με το πέσιμο της καρό σημαίας: ο σταθερότατος Σέρχιο Πέρεζ ολοκλήρωσε το 1-2 των Ταύρων, που δεδομένα έχουν φτεράαα, την στιγμή που οι αντίπαλοί τους πατάνε με το μονοθέσιο ακόμα στο έδαφος.
Η μεγάλη (αν κι ελαφρώς αναμενόμενη...) είδηση της ημέρας, ωστόσο, ήταν άλλη: ο αειθαλής Φερνάντο Αλόνσο με ένα masterclass από αυτά που συνηθίζει κάθε φορά που μπαίνει στο κόκπιτ του εκάστοτε αυτοκινήτου ανέβηκε στην 3η θέση του βάθρου, κερδίζοντας στα ίσια Μερσέντες (Χάμιλτον) και Φεράρι (Σάινθ). Η Άστον Μάρτιν έδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο πως έχει κάνει άλματα προόδου και έχει τον λυσσασμένο γερόλυκο στο τιμόνι της, ικανό για πολύ μεγάλα πράγματα φέτος.
Ο Σάινθ έσωσε την όποια τιμή της Φεράρι με την 4η θέση, καθώς ο Σαρλ Λεκλέρκ είδε την Κόκκινη- και πιο συγκεκριμένα τον κινητήρα της- να τον προδίδει ενώ ήταν 3ος και δεν απειλείτο. Πιο «ξεκίνημα με το αριστερό» δεν έχει για τον Μονεγάσκο.
O Λιούις Χάμιλτον έφερε την (μετρίως μέτρια- κακά μαντάτα για την ίδια...) Μερσέντες στην 5η θέση, με τον τραυματία Λανς Στρολ να ολοκληρώνει τον μίνι προσωπικό του άθλο και να τερματίζει 6ος. Ράσελ, Μπότας (πάρα πολύ εντυπωσιακό ξεκίνημα και φέτος για την Άλφα Ρομέο), Γκασλί (από τελευταίος, ένατος!) και Άλμπον (μπράβο στην Ουίλιαμς) συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα του παρθενικού αγώνα της σεζόν.
Ενός grand prix που υπενθύμισε πως ακόμα και στην ζούγκλα υπάρχουν κανόνες.
Ή τους σέβεσαι στο Μαξ ή σε τρώει το ξανθό σκοτάδι...
