Το ονειρώδες τέρμα του Λοΐζου, το τρίτο διπλό στο πρωτάθλημα (όλα με ανέπαφη εστία), η άνοδος στην πέμπτη θέση. Περισσότερα κέρδη από το παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό δεν μπορεί ν’ αντλήσει η Ομόνοια.
Η εμφάνιση δεν ήταν ούτε η πρέπουσα ούτε η αναμενόμενη. Αν ο προημιτελικός του κυπέλλου με τον ΑΠΟΕΛ ήταν μια φυσιολογική συνέχεια (και εξέλιξη) του αγώνα με τον Άρη στο πρωτάθλημα, στο «Μακάρειο» η κυπελλούχος πισωγύρισε -κι ας κέρδισε.
Οι ιδέες στο δημιουργικό κομμάτι υστέρησαν δραματικά των λαθών στην αμυντική λειτουργία και το «τριφύλλι» έχει να ευχαριστεί τον Φαμπιάνο, το δοκάρι και την αναποτελεσματικότητα των «μαυροπρασίνων» για τη μη παραβίαση της εστίας του.
Ο Μιγκέλ Μπεντόγια, ο οποίος αναπλήρωσε το κενό του τιμωρημένου Σωφρόνη Αυγουστή, μίλησε ανοιχτά για όσα (πολλά) πρέπει να διορθωθούν εν όψει των διαδοχικών αγώνων με τον ΑΠΟΕΛ, ωστόσο στα λόγια όλα είναι πιο εύκολα απ’ ό,τι στην πράξη.
Η Ομόνοια οδεύει σε δύο clasicos, που μπορούν να βάλουν αρνητικό πρόσημο και πρόωρο τέλος σε όλη τη χρονιά, δίχως περίσσια αυτοπεποίθηση, δίχως φόρμα, δίχως ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα και προσανατολισμό.
Ως το ερχόμενο Σάββατο έχει «αγοράσει» ηρεμία, προκειμένου να δουλέψει για να «μασκαρέψει» όσο το δυνατόν περισσότερο τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματά της. Αυτό που πλέον δεν μπορεί να αγοράσει είναι χρόνο -το τίμημα των (λανθασμένων) επιλογών της από το περασμένο καλοκαίρι.
Εδώ που έχει φτάσει το «τριφύλλι» χρειάζεται υπερβάσεις. Και θα τις διεκδικήσει με την πλάτη στον τοίχο. Σκληρή μεν, αλλά πραγματικότητα για την πρωταθλήτρια του 2021 και την κυπελλούχο του 2022.
