Ο Βρετανός χαρακτήρισε σοκαριστική την τελευταία του επίσκεψη στο νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν ο Λάουντα και διηγήθηκε, πώς κρατά συνεχώς στη μνήμη του τον καλό του φίλο!
Ο θάνατος του Νίκι Λάουντα στις 20 Μαϊου 2019 ήταν μία μεγάλη απώλεια για όλη τη Formula 1. Ιδιαίτερα έντονο ήταν ωστόσο το πένθος στην ομάδα της Mercedes και κυρίως στον Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος διατηρούσε στενούς δεσμούς φιλίας με τον Αυστριακό. Ο Βρετανός είχε συνεχείς επαφές με τον Λάουντα μετά τη μεταμόσχευση πνεύμονα το καλοκαίρι του 2018, αν και δεν του ήταν εύκολο να βλέπει τον φίλο του τόσο σοβαρά άρρωστο.
«Ήταν πραγματικά σκληρό, να τον βλέπεις έτσι. Στέλναμε βίντεο ο ένας στον άλλον. Τον βίωσα στη δυσκολότερη κρίση του, όμως επανήλθε. Και όταν κάθισε πάλι στο αναπηρικό καροτσάκι, γέμισα πραγματικά πάλι όλο ελπίδες. Τότε όμως είχε άλλη μία υποτροπή και χειροτέρεψε η κατάστασή του», δήλωσε ο Χάμιλτον. Σε εκείνη τη φάση έκανε ο έξι φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Formula 1 μία τελευταία επίσκεψη στον 70χρονο Λάουντα, η οποία του κόστισε πολύ. Όπως ανέφερε ο οδηγός της Mercedes, «ήταν ένα σοκ να βλέπω τον φίλο μου καθηλωμένο στο κρεβάτι και συνδεδεμένο με συσκευές. Η θεία μου πέθανε από καρκίνο, οπότε το είχα βιώσει αυτό ήδη μία φορά. Όμως κάθε καινούρια φορά είναι ένα σοκ». Ταυτόχρονα συνειδητοποίησε, ότι εκείνη η επίσκεψη στον Λάουντα θα ήταν πιθανόν μία αποχαιρετιστήρια επίσκεψη. «Μπορούσες να νιώσεις ακόμη την ακτινοβολία του, αν και έσβηνε σιγά σιγά. Επίσης και το μαχητικό του πνεύμα υποχωρούσε λίγο λίγο, κάτι φυσιολογικό μετά από έναν τόσο μακρύ αγώνα. Παρόλα αυτά συγκλονίστηκα», συμπλήρωσε ο Λιούις.
Από τότε έχει περάσει πάνω από μισός χρόνος από τον θάνατο του Αυστριακού, όμως η θλίψη παραμένει παρούσα για τον Χάμιλτον, που αποκάλυψε ότι «μου λείπει πολύ. Μου λείπουν τα νέα του. Μου λείπουν τα βίντεο που ανταλλάσσαμε. Εχω αποθηκεύσει πολλές από τις συνομιλίες μας και τις ξαναδιαβάζω. Χωρίς την υποστήριξή του δεν θα είχα αλλάξει ίσως σε αυτή την ομάδα. Και χωρίς την υποστήριξή του δεν θα ήμουν πιθανόν ακόμη σήμερα σε αυτή την ομάδα. Νομίζω, ότι χωρίς αυτόν δεν θα είχε ποτέ η ομάδα αυτή την επιτυχία. Πήγαινε στο διοικητικό συμβούλιο, τους πίεζε και τους έδινε κλωτσιές στον πισινό τους. Αυτό το μπορούσε καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Ταυτόχρονα ήταν όμως πάντα ειλικρινής προς εμένα. Ήταν ένα είδος συνδετικού κρίκου».
Όπως εξήγησε ο Βρετανός, «ο Τότο Βολφ ήταν μεν οδηγός αγώνων, όμως το υπόλοιπο διοικητικό συμβούλιο δεν ήταν οδηγοί αγώνων. Ήταν για εμένα ένα μεγάλο στήριγμα να έχω έναν πραγματικό πρωταθλητή, που καταλάβαινε και ένιωθε πόσο δύσκολο είναι να πετυχαίνεις καλές επιδόσεις κάθε Σαββατοκύριακο, αλλά και να ξέρει πώς να αντιδρά όταν κάνεις κάποιο λάθος».
Οι σχέσεις μεταξύ τους δεν ήταν πάντα τόσο εγκάρδιες. Πριν μεταγραφεί ο Χάμιλτον στη Mercedes δεν είχε κάποιες ιδιαίτερες επαφές με τον Αυστριακό, για τον οποίο διατηρούσε την εικόνα ενός ανθρώπου «που λέει στην τηλεόραση κάποια πράγματα για εμένα και δεν φαίνεται να έχει κάποια ιδιαίτερα καλή άποψη για εμένα. Ξαφνικά βρέθηκα σε μία κατάσταση, όπου έπρεπε να πάρω μία μεγάλη απόφαση και μου τηλεφώνησε ο Νίκι. Σκέφτηκα ‘’ουάου, μιλάω με έναν τρεις φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή’’, όμως στην ουσία δεν τον γνώριζα καθόλου. Άρα δεν μπορούσα να εμπιστευτώ αυτό τον τύπο στο τηλέφωνο. Τότε όμως κάθισα με τον Νίκι και τον Ρος Μπρον σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και έτσι πήραν όλα τα πράγματα τον δρόμο τους».
