Τι κι αν δεν το πίστευε ούτε η ομάδα του; Ο Λιούις Χάμιλτον «χόρευε» (και) στην Ίμολα και έκανε τον καλύτερο χρόνο του, αφήνοντας πίσω του τις δύο Ρεντ Μπουλ με Πέρεζ- Φερστάπεν στο 2-3.
Δεν το πολυπίστευαν- ή, τουλάχιστον, έτσι άφηναν να διαρρεύσει. Φοβόντουσαν πως οι Ρεντ Μπουλ είναι πια και «επισήμως» ταχύτερές τους, ενώ έριχναν κλεφτές ματιές και προς την πλευρά της ΜακΛάρεν, δεδομένου του ότι η πίστα στην Ίμολα δείχνει να τους ταιριάζει γάντι.
Έτσι, όταν ο Λιούις Χάμιλτον «έγραψε» 1:14.411 η έκπληξh στο στρατόπεδο της Μερσέντες ήταν διάχυτη: «Απίθανο, αλλά τα κατάφερες φίλε!», του είπαν στο team radio και ο 7 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής σχεδόν τσιμπιόταν για να δει αν είναι αλήθεια.
Εν τέλει, ήταν: ο Βρετανός γι' ακόμα μία φορά έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον στην ιστορία (να παίρνει την 1η θέση στις κατατακτήριες, δηλαδή) και άφησε πίσω του τον Σέρτζιο Πέρεζ και τον Μαξ Φερστάπεν- με τον Μεξικανό να νικάει ήδη, μόλις στον 2ο αγώνα του με τους «Ταύρους», τον Ολλανδό team-mate του.
Ο Λεκλέρκ στην 4η θέση απέδειξε την ανοδική, εν συγκρίσει με το περσινό χάλι, πορεία της Φεράρι, με τον Γκασλί να τρυπάει το ταβάνι της Άλφα Ταούρι και να έρχεται 5ος.
Ρικιάρντο, Νόρις (εκπληκτικός ο τελευταίος γύρος του πιτσιρικά που τον έφερε 2ο, αλλά βγήκε εκτός ορίων πίστας και ακυρώθηκε ο χρόνος του), Μπότας (ο Αισχύλος θα ήταν περήφανος γι' αυτόν: σκέτη τραγωδία...), Οκόν και Στρολ συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα, από την οποία απουσίαζαν τρεις παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Ο Φέτελ ήταν 12ος, ο Αλόνσο μόλις 15ος και ο Ράικονεν 16ος.
Δύσκολοι καιροί γι' ανθρώπους που έχουν κατακτήσει το στέμμα.
Εκτός κι αν σε λένε «Χάμιλτον»...
