Ο πρωταγωνιστής της μεγάλης πρόκρισης της Εθνικής μας στο χάντμπολ, Χριστόφορος Νούγκοβιτς έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο SPORTIME. Μίλησε για την καριέρα του, το πώς άρχισε το χάντμπολ και την Εθνική μας ομάδα.
Πως άρχισες το χάντμπολ;
«Άρχισα το χάντμπολ τον Νοέμβη του 1999. Πήγαμε να παίξουμε μπάλα στο γυμνάσιο του Αγίου Βασιλείου στο Στρόβολο και δίπλα στο κλειστό γυμναστήριο έκανε προπόνηση η ΣΠΕ Στροβόλου. Είπα στους φίλους μου να πάμε να δούμε αυτό το άθλημα που ήταν πρωτόγνωρο για εμάς. Εγώ ενθουσιάστηκα και στο τέλος της προπόνησης πήγα στον Γιάννο Ιωάννου τον προπονητή και του είπα θέλω να ξεκινήσω χάντμπολ. Μου έδωσε φόρμα να συμπληρώσω τα στοιχεία μου και την επόμενη μέρα ξεκίνησα κανονικά. Διάλεξα την θέση του τερματοφύλακα γιατί τα αντανακλαστικά μου ήταν σε υψηλό επίπεδο. Πρώτα έπαιζα παίκτης και μετά μπήκα τερματοφύλακας στα 14. Είναι μια θέση πολύ δύσκολη. Επίσης είναι μια θέση που κρίνεται το παιχνίδι πάνω σου».
Από πού προέρχεται το επίθετο σου;
«Προέρχεται από την τότε Αυστροουγγαρία όπου με τους πολέμους η οικογένεια μου προσπαθούσε να γλυτώσει. Κατέβεναν προς τα νότια όπου σταμάτησαν στη σημερινή Σερβία-Μαυροβούνιο. Μετά μερικοί έφυγαν σε άλλες χώρες και ένας από αυτούς ήταν ο παππούς μου Πέτρος Νούγκοβιτς όπου είχε γεννηθεί στη Λεμεσό»
Λίγα λόγια για την καριέρα σου
«Ξεκίνησα επαγγελματικά το 2011 και υπόγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Διομήδη Άργους στην Ελλάδα. Έμεινα εκεί τέσσερα χρόνια κερδίζοντας 2 πρωταθλήματα και ένα Ευρωπαικό Challenge Cup. Αυτομάτως έγινα ο πρώτος Κύπριος χαντμπολίστας με Ευρωπαϊκό τίτλο. Από τα τέσσερα χρόνια ψηφίστηκα δυο φορές ο καλύτερος τερματοφύλακας της σεζόν.
Πριν πάω Ελλάδα έπαιζα στην ΣΠΕ Στροβόλου όπου κατέκτησα δυο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και δυο ασπίδες από το 2009 μέχρι το 2011. Μετά την Ελλάδα πήγα Γαλλία στην Montelimar Cuas, ομάδα 3ης κατηγορίας όπου το επίπεδο εκεί ήταν καλύτερο και αυτό της Ελλάδας. Ήμασταν 6 διεθνείς και έπαιξα εκεί από το 2015 μέχρι το 2017.
Το 2017 πήγα στην Σλοβακία και στην HKM Sal’a, δευτεραθλήτρια της χώρας μετά την Tatran Presov. Ήταν η χειρότερη μου χρονιά γιατί είχε τους μεγαλύτερους τραυματισμούς.
Φέτος αγωνίζομαι στην TV Endingen που παίζει στην 2η κατηγορία Ελβετίας και υποβιβάστηκε λόγω των αρκετών τραυματισμών. Αυτή την στιγμή στο πρωτάθλημα είμαστε πρώτοι με 13 στα 13 και πάμε για άνοδο. Στην TV Endingen έχω 2ετές συμβόλαιο μέχρι το 2020
Φέτος ήμουν 5 φορές mvp. Μια σε τουρνουά με Σπαρτάκ Μόσχας και Ντούκλα Πράγας με 45% και 55% ποσοστά αποκρούσεων αντίστοιχα. Επίσης άλλες τέσσερις φορές σε αγώνες πρωταθλήματος».
Για την καλύτερη και την χειρότερη στιγμή της καριέρας του
«Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν όταν κατέκτησα με τον Διομήδη Άργους το Ευρωπαϊκό εναντίων του μεγαθήριου Wacker Thun από την Ελβετία. Και η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου μέχρι σήμερα είναι όταν απέκρουσε σουτ στα τελευταία 3 δευτερόλεπτα πριν το τέλος και χάρισα τον τίτλο στην ομάδα του Άργους.
Η χειρότερη στιγμή ήταν στη Σλοβακία όπου έπαθα δυο μεγάλους τραυματισμούς στις γάμπες μου. Κομμένοι μύες με 7cm στη δεξιά γάμπα και 6 στην αριστερή. 2.5 μήνες έξω για τον καθένα οπότε 5, δηλαδή μισή σεζόν»
Για το κεφάλαιο της Εθνικής και τη πρόκριση
«Στην Εθνική παίζω από τις μικρές ηλικίες, όπου μέχρι σήμερα είμαι ένας από τους δυο αρχηγούς μαζί με τον Ιούλιο Αργυρού που αγωνίζεται στην ΑΕΚ Αθηνών. Η πρόκριση με την Εθνική ήταν πολύ σημαντική. Ξέραμε από την αρχή ότι εάν περνούσαμε το Αζερμπαϊζάν θα πηγαίναμε τελικό, αφού η Μάλτα ήταν ο πιο εύκολος αντίπαλος. Όλα θα παίζονταν στον τελευταίο παιχνίδι με την Γεωργία που είναι μια ομάδα με Ρωσική σχολή και πρώην Σοβιετική. Με 8 επαγγελματίες που παίζουν στο εξωτερικό σε αντίθεση με εμάς που ήμασταν 4 επαγγελματίες στο εξωτερικό και στον όμιλο ήμασταν μόνο 2, αφού οι άλλοι 2 ήταν τραυματίες. Παρ’ όλα αυτά πήραμε την πρόκριση. Τώρα θα κληρωθούμε με μια ομάδα το καλοκαίρι και αν περάσουμε θα προκριθούμε σε όμιλο με μεγαθήρια για την πρόκριση στο Euro».
